Saturday, July 4, 2015

ඩෙනිස්ටර්ගේ නිල්කැට වැස්ස ගැන දැනගන්න කැමතිද?.......

නිල්කැට වැස්ස හා ඩෙනිස්ටර්
          තම කුළුදුල් කැසට් පටය ලෙස ඔහු නිල්කැට වැස්ස එළි දක්වයි. ඒ සඳහා ගීත ගායනයෙන් සහාය වනුයේ ප‍්‍රවීණ ගීත ගායනා ශිල්පීන් පිරිසකි.
 
සුනිල් එදිරිසිංහ
සමිතා මුදුන් කොටුව
ශෂිකා නිසංසලා
          
එසේම වසන්තා තිලකාංගනී වැනි නවක ශිල්පීන්ද  මෙහිදී පසුබිම් ගායනයෙන් සහය දක්වන ලදි. 2005 වසරේදී නිර්මාණය කළ මේ සඳහා මහාචාර්යවරු ,සංගීතඥයෝ ,මධ්‍යවේදීන් ඇතුළු කේ‍්‍රෂ්ත‍්‍රයේ ප‍්‍රවීණයන් රැුසක් සහභාගී වූහ.විශේෂයෙන්ම මෙම අවස්ථාවට පණ්ඩිත් අමරදේවයන් සහ කාලෝ ෆොන්සේකයන්ගේ පැමිනීම ඩෙනිස්ටර්හට සුවිශේෂ විය. ජොන්ද සිල්වා රඟහලේදී මෙය එළි දක්වන ලදි.
         
 එතෙක් ගුරු වෘත්තිය පමණක් සිදු කළ ඩෙනිසටර්ගේ ජීවිතය ගීත ගායනය සඳහා තනු නිර්මාණයට සකී‍්‍රය දායකත්වයක් දක්වනුයේ මෙතැන් සිටයි. නිල්කැට වැස්ස හරහා ජනපි‍්‍රය වන ඩෙනිසටර් අමරසිරි පීරිස් සහ ධම්මික බණ්ඩාර යන දෙදෙනාද ප‍්‍රමුඛ කරගනිමින් මෙය සාර්ථක කර ගනියි. මෙහිදී ජනපි‍්‍රය තලයට එන ගීත කිහිපයකි. ඒ ගීත සහ ඩෙනිස්ටර් සතු නිර්මාණශීලී ප‍්‍රථභාව යොදා ගත් ආකාරය මෙතැන් සිට විමසා බැලිය යුතුය.
 
හන්තානෙට පායන හඳ
ලස්සනයිද කියන්න
මා නොදකින ඒ පුරහඳ
ඔබට හැකිය දකින්න
අඳුරු ලලා වහිනා කළ
සරසවි බිම තෙමෙන්න
කුඬේ යටින් ඔබ යන කල
එපා තනිය දැනෙන්න
ලතා මඩුලු අත වනාවී
එපා අහක බලන්න
මා ගැන මතකය ගුලි කර
මහවැලියට දමන්න

ගී පද රචනය ධම්මික බණ්ඩාර
සංගීතය විශාරද ඩෙනිස්ටර් පෙරේරා
ගායනය අමරසිරි පීරිස්

          මේ ගීතයේ පද රචනා ශිල්පියා ලෙස කටයුතු කරන්නේ ධම්මික බණ්ඩාරයන්ය. ඔහු පවසන පරිදි තමන් සේවය කරන පාසලේ උසස් පෙළ අංශයේ පිරිමි ළමයෙකු සහ ගැහැණු ළමයෙකු පෙමින් බැදී සිටියි. ටික කාලයකින් මේ දෙදෙනාගෙන් පිරිමි ළමයා ධම්මික හට එක්තරා දවසකදී මුණ ගැසෙයි. ඔහුගෙන් පාසල් සමයේ පෙම්වතිය ගැන විමසන ධම්මිකයන්ට ඇය පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයට තේරුණු බවත් ඒ නිසා තමන් එම සබඳතාවය නතර කළ බවත් දැන ගන්නට ලැබුණි. මේ සිතුවිල්ල තුළ සිරගත වූ ඔහුට ගීතයක් රචනා කරන්නට සිත් විය. එහි ප‍්‍රථිඵලය හන්තානෙට පායන හඳයි. සමාජය තුළ ඉකිගසමින් තිබෙන සත්‍ය කථාවක් ඔහු මේ ආකාරයට සංයමය පෙර දැරි කරගෙන රචනා කර ඇත.
          
මෙකී ගීතය සඳහා සොඳුරු හඩ පෞරුෂය දායාද කරනුයේ අමරසිරි පීරිස් ශූරීන්ය. ඔහු ගීතය තුළින් කුළු ගැන්වෙන අදහස සන්සුන් ලෙස ගායනා කරන්නට සමත් වු අතර එය රසික හදවත් ඉතා ඉක්මණින් වැළඳ ගන්නට විය.
         
 ගීතය සඳහා තනු නිර්මාණය කරන්නේ ඩෙනිස්ටර් පෙරේරා ශූරීන්ය. එහි තනු නිර්මාණය පිළිබඳව ඔහු එත්කරා අවස්ථාවකදී මෙසේ සඳහන් කර ඇත.
 
”මේ ගීතයේ වදන් පෙළ බැලූ බැල්මට සුන්දරයි. එහෙත් ගීතයකට තාලයකට ගයන්නට පුළුවන්දැයි සැක සහිත වදන් පෙළක්. ඒ වුණත් එහි ගැඛිවුණු අපූරු අදහස මා ඉදිරියේ විසල් මල් රැුකක් සේ මට පෙණුනා. මට ඒ මල් රැුක ලස්සනට සරසන්න අවශ්‍ය වුණා”
          
මෙම ගීතයේ අදහස ඉතා අපූරු එකක් විය. ඒ අදහස තීව‍්‍ර කළ හැක්කේ ඊට අනන්‍ය පරිදි තනු නිර්මාණය සිදු කළහොත් පමණක් බව ඔහු සතු නිර්මාණශීලිත්වය ඔහුට බල කරන්නට විය. මේ සඳහා ඔහු සතු නිර්මාණශීලීත්වය යොදා ගනිමින් ඒ සඳහා රාගධාරී තනුවක් එතරම් උචිත නොවන බව සිතූ ඔහු ඒ සඳහා යොදා ගත්තේ බටහිර සංගීතයේ ආභාසයයි. ඊට 3, 4 රිද්මය යොදා ගන්නා ලදි. උ්නි රිද්මයෙන් සංගීත සංයෝජනය සිදු කරන ලදි.
         
 සුන්දර හන්තාන කඳු මුදුනේ එන සොඳුරු බව රසිකයන්ට තීව‍්‍ර කිරීම සඳහා ඔහු යොදා ගත් සංගීත භාණ්ඩ වුවද ඉතා නිර්මාණාත්මක ඒවා වේ. සුනදරත්වයට ශ‍්‍රාවකයා සංවේදී කළයුතු වූ නිසා සෙක්සෆොන් හඩ මේ සඳහා වැඩි වශයෙන් උපයෝගී කරගෙන ඇත. මෙහි සඳහන් පේ‍්‍රමය ඉතා සංවේදී බවත් එය වෛරයක් නොවන බවත් එය පේ‍්‍රමයේ නාමයෙන් සිදු කරන ලද උතුම් පරිත්‍යාගයක්ය යන සිතුවිල්ලත් රසික සිත් තුළට කාවැද්දවීමට ඩෙනිස්ටර් මෙම ගීතය සඳහා ක්‍ ප්වදර ජදරා යොදා ගෙන ඇත. එනම් ළං ළං ස්වර නොයොදා දුර දුර පවතින ස්වර යොදා ගෙන ඇත. විරහව සමඟම ගීතයෙන් සතුටක් ජනිත කිරීමට ඩෙනිස්ටර්හට අවශ්‍ය විය. ඒ නිසා ඔහු ඒ සඳහා ලීඞ් ගිටාරය වැඩි වශයෙන් භාවිතා කර ඇත. ඔහු මේ ගීතයට කෙතරම් නිර්මාණශීලී ලෙස සංගීතය සුසංයෝජනය කළේද යත් අමරසිරි පීරිස් එක් අවස්ථාවකදී පවසනුයේ ගීතය ඉතා පහසුවෙන් එහි ආත්මයට උචිත ලෙස ගායනා කරන්නට සංගීත භාණ්ඩ හා සංගීත සංයෝජනය බෙහෙවින් උපකාරී වූ බවයි. ඒ අතරම මෙහි භාවිතා කරන සංගීත භාණ්ඩ කිහිපය තුළින් ගැඹුරු අරුතක් ජනිත කරන්නට තරම් ඔහුගේ නිර්මාණශීලී ගුණය වැදගත් විය.
          
සන්සුන් භාව ප‍්‍රකාශන වදන් පෙළක්ද සමඟින් ළයාන්විත හඩකින් ගායනා කළ මෙම ගීතය රසික හදවත් සන්තර්පණය කරන්නට එහි වූ ඝෝෂාකාරී බවකින් තොර සංයමයකින් සුසංයෝග කරන ලද සංගීත නාද මාලාව අගය කළ යුතුය. විශේෂයෙන්ම මේ තුළ ඩෙනිස්ටර් සතු නිර්මාණාත්මක තනු නිර්මාණ ගුණය ප‍්‍රකට වේ.
          
ඩෙනිසටර් පෙරේරා සංගීත කේ‍්‍රෂ්ත‍්‍රයට නවකයෙකු වුවද නිල්කැට වැස්ස හරහා ඔහු අමරසිරි පීරිස්ගේ හඩ පරාසයට උචිත ආකාරයට ඉතා නිර්මාණශීලීව ගී තනු නිර්මාණය කරන්නට උත්සාහ ගත් සංගීතඥයෙකි. මේ නිල් කැට වැස්සේ එන තවත් ගීතයකි,
 
ඔබ ආයෙමත් ඇවිදින්
හිත හදා ගත්තා විතරමයි
ඔබ ආයෙමත් ඇවිදින් 
උන්නු දා පෙර අත පොවන්නට බැරි දුරින්
නින්ද මට නැති දවස් තිබුණද කොයි තරම්
නුඹ නොදැක සිටි කාලයේ
හිත හදා ගත්තා විතරමයි
ඔබ ආයෙමත් ඇවිදින්
දෑස අග මල් පිපී තිබුණත් කොයි තරම්
එක මලක්වත් සුවඳ නැතිවිය නුඹ තරම්
නුඹ නොදැක සිටි ඒ කාලයේ
නෙත කඳුළු මැකුණා විතරමයි
ඔබ ආයෙමත් ඇවිදින්

ගී පද රචනය ධම්මික බණ්ඩාර
සංගීතය ඩෙනිස්ටර් පෙරේරා
ගායනය අමරසිරි පීරිස්
          
ඔවුනොවුන්ගෙන් වෙන් වූ පේ‍්‍රමවන්තයන් පේ‍්‍රමවන්තියන් නැවත කවදාක හෝ අහම්බයකින් වුවද මුණ ගැසීමට හැකිය. එවන් අවස්ථාවකදී දැනෙන සිතුවිල්ල පෙර ආරයේදී දැනුන සිතුවිල්ල තරමටම ප‍්‍රබලය. කාලයේ වැලි තළා අතර තමන්ගේ මතකයන් රඳවා තබා ඒ සියල්ල අමතක කර දමන්නට උත්සාහ ගත් විට පෙර ආදරය නැවත පැමිණ ඇත. අමරසිරි පීරිස් පවසන පරිදි මේ ගීතයේ සිටින පේ‍්‍රමවන්තයා ආදරයේ ඒ අමිහිරි අතීතයේ සිරකරුවෙකි. මෙම ගීතය සඳහා සංගීතය නිර්මාණය කළ ඩෙනිස්ටර් බටහිර සංගීතයේ ආභාසය මනා ලෙස පාදක කරගෙන ඇත.බටහිර ආභාසය ලබමින් ගීතය තුළින් අහිතකර භාවයන් ඉස්මතු නොවන ආකාරයට ඊට අවැසි සංගිතය නිර්මාණය කරන්නට ඩෙනිස්ටර් සමත් වී ඇත.
          
මෙලෙස නෙසිතූ පරිදි එකිනෙකාට මුණ ගැසෙන පේ‍්‍රමවන්ත යුවළ මෙසේ සිතන්නට ඇති බව නිල් 
 කැට වැස්ස තුළම අන්තර්ගතය.
 
ඔබ එදා නම් සඳ වගේමයි
ඔබ මෙදා හිරු වී මා දවයි
ඔබ මගේ යැයි මට සිතෙයි
ඔබ දමා යන්නට හිත කියයි
ඔබ එදා නම් සඳ වගේමයි
නෙතේ නෑ ආදර කැළුම්
කොහි සැඟවුණාදෝ නෙත් කැළුම්
ඔබේ ලෝකය නෙවෙයි මගෙ ලොව
මැකී යයි ආදර හැඟුම්
පිටු පුරා පෙම් කවි ලියූ
හිත ගොළු වුණේ ඇයි රස මැවූ
නොදන්නෙමි වැරදුනේ කොතැනද
දෛවයද මේ අප පැතූ
 
ගී පද රචනය ධම්මික බණ්ඩාර
සංගීතය ඩෙනිස්ටර් පෙරේරා
ගායනය අමරසිරි පීරිස් හා දිල්රුක්ෂි  ජයකොඩි
          
කාලයක් පැවති ආදරයක් නැවත කාලයකින් හමු වූ පසුව දෙදෙනා තුළ පවතින වෙනස ඉතා සංයමයකින් යුක්තව ඉදිරිපත් කරන්නට ඩෙනිස්ටර් තම තනු නිර්මාණය පාදක කර ගන්නා ලදි.

          අමරසිරි පීරිස් ,ධම්මික බණ්ඩාරයන් හා ඩෙනිස්ටර් පෙරේරා රසික හදවත් තුළට ආත්මගත වනුයේ මගේ පුංචි රෝස මලේ ගීතය හාරහාය.
 
මගේ පුංචි රෝස මලේ
මමයි නුඹේ වියපත් බඹරා
නුඹ හීනෙන්වත් නොදකින කුමරා
කළුවර ? හඳක් වගේ
අහසේ නුඹ ඉන්නවනම්
ආසයි මම නොකී කවිය
නුඹට කියන්න
තරහක් නෑ නුඹ බැස යන්න
මගේ පුංචි නවාතැනේ
ඇවිදින් සැරිසරනවනම්
ආසයි මම කවුළු පියන්
ඇරල තියන්න
තරහක් නෑ නෑවිත් ඉන්න
 
ගී පද රචනය ධම්මික බණ්ඩාර
සංගීතය ඩෙනිස්ටර් පෙරේරා
ගායනය අමරසිරි පීරිස්
         
  වියපත් අයෙකුට වුවද ආදරය ගැන සිතුවිලි පහළ විය හැකිය. එය පවතින සමාජයට නොගැළපෙන්නේ වුවද මේ තුන් පූට්ටු එය අපූරුවට මනා සංයමයකින් යුතවු එය නිර්මාණය කර ඇත. විශේෂයෙන්ම සංගීත නිර්මාණ ශිල්පී ඩෙනිස්ටර් පෙරේරා මෙහිදී යොදා ගෙන ඇති සංගීත ශෛලිය ඉතා වැදගත්ය. ගීතය පුරාම යොදා ඇති සොලෝ සංගීතය මඟින් එහි එන වියපත් පුද්ගලයාගේ තරුණ බව හොඳින් ආරක්ෂා කරන්නට ඔහුට හැකි වී ඇත. මේ ආදරය පිළිබඳව රසිකයා තුළ පිළිකුළක් ඇති නොවන ආකාරයට ගී තනුව නිර්මාණය කරන්නට ඩෙනිස්ටර්ට හැකි වී ඇත.
          
නිල්කැට වැස්ස කැසට් පටය තුළ එන තවත් වැදගත් ගීතයකි සුනාමිය සම්බන්ධයෙන් ලියවුණු ගීතය. මෙහි සංගීතය පිළිබඳව විමසා බැලීමේදී එහි සංගීතය සංගිත සංධ්වනියකට සමාන වේ. එහි යම් යම් ස්ථාන වල යොදා ඇති සංගීතයේ එන තාල අනුව මුහුදේ කැළඹිල්ල සහ නිශ්චලභාවය මනා ලෙස ගෙනහැර දක්වා ඇත. සොඳුරු බොහෝ දේ නපුරු වන ආකාරයද ඉතා හොඳින් ගෙනහැර දක්වන්නට ඩෙනිස්ටර් එයට යොදා ගෙන ඇති සංගීතය අනුව සිදු කර ඇත. විශේෂයෙන්ම මෙහිදී බටහිර, හින්දුස්ථානි සහ කර්නාටක සංගීතය යොදා ගෙන තිබීම තුළ ඔහු ඉතා නිර්මාණශීලීව ඒවා ඒ ඒ ශබ්ද වලට අනුරූප වන පරිදි යොද ගෙන තිබීම දැකගත හැකිය.
 
උදම් රළ ඔබ උදම් විය යුතු නෑ
          
මෙහිදී හින්දුස්ථානී සංගීත ආභාසය ලබා තිබීම නිසා මෙය බටහිර සංධ්වනියකටද බර වී ඇත. ජලයේ ගැඹුරු බව ප‍්‍රකාශ කිරීම සඳහා මේඝ මල්ලාර රාගය යොදා ගෙන ඇත. එය තමන්ට උචිත වෙනසකම් සිදු කරමින් යොදා ගෙන තිබීම නිර්මාණශීලී ප‍්‍රතිභාව ප‍්‍රකට කරන අවස්ථාවකි.
         
 ජපන් කාන්තාවකට වන අසාධාරණය ඇතුළත් තවත් ගීතයක් මෙහි ඇත. මනා පද රචනය තුළින් ලියවී ඇති මේ ගීතය තුළ ජපන් සංස්කෘතිය මනා ලෙස නිරූපිතයි. එම සංස්කෘතිය තුළ එන අධිවේගයෙන් වැඩ කරන මිනිසුන් පෙන්වීම සඳහා ඊට අනුකූල වන පරිදි සංගීතය යොදන්නට ඩෙනිස්ටර් හට හැකි වී ඇත. ලංකාවේ සංගීතය තුළ එන හොරණෑව, උඩරට ,පහතරට බෙර මෙන්ම ජපානයට ආවේණික කොටෝ සංගීතය මේ සඳහා යොදා ගෙන ඇත. තවද ඊට උචිත පරිදි රබන් වර්ගද යොදා ගෙන ඇත. විශේෂයෙන්ම මෙහි එන ගී තනුව මඟින් ජපන් ස්ති‍්‍රය සතු කලබලකාරී ස්වරූපය ඉස්මතු කරන්නට ඩෙනිස්ටර් පෙරේරාට හැකි වී ඇත.

සටහන     දිස්නා ගමගේ

ඇත්තටම ආදාරය වරදක්ද?...

ආදරය වැරදිද?
 
ආදරය සුන්දර වරදකි ආදරයේ උල්පත වු අම්මා ආදර මධුර අතීතේ ආදරියේ රුචිරානෙණි    මේ ආදරය පිළිබ`දව ලියවුණු ගීතයි. මේ ලියන්නට යන්නේ  එවන් ගීතයක් නොවේ. විවිධ ආදර පිළිබ`ද දිගහැරුමකි. ආදරය විටෙක ආත්මාර්තකාමීයි. තවත් විටෙක හැ`ගුම් බරයි. වංචාසහගතයි. වදකාරයි. වේදනාකාරීයි. කුරිරුයි. සතුටුදායකයි. ඒ වගේම හරි දඩබ්බරයි.
 
මේ සියල්ල කැටිවුණු ආදරයට මිනිසුන් හරිම ආදරෙයි. ඇතැමුන් රාම සීතා වගේ පෙම් කරන්නට සිතයි. තවත් අය සාලිය අශෝකමාලා වගේ.  මේ අතර තවත් පිරිසක් රෝමියෝ ජුලියට් වගේ ආලය කරන්නට පෙරුම් පුරයි. නමුත් සැබෑවටම ඒ ආදර කතා පිළිබ`දව ඔවුන් අල්ප මාත‍්‍රයක් හෝ නොදන්නවා විය හැකිය. නමුත් මේ සොයන්නේ ඒ ආදරයයි. එවන් ආදර සොයා ගියද එය වරදක් නොවේ. නමුත් විවිධ ප‍්‍රශ්න ඒ සම්බන්ධයෙන් පවතී. මේ ගතවන සෑම නිමේශයකම ඇරඹෙන ආදරයක හෝ පවතින ආදරයක ඇතුළාන්තය විවිධය.
 
සමහර විට කෙනෙක් තමාගේ හුදෙකලා බව නැති කර ගන්නට ඔබට ආලය කරනවා විය හැකිය. තවත් අයෙකු ඔබේ ගති ගුණ වලට සමහරෙක් ඔබේ රූපයට රැුකියාවට තත්ත්වයට ආදරය කරනවා විය හැකිය. මේ අතර සමහරු පවසන්නේ මොනවා උණත් ගති ගුණ හො`දයි ඒකනිසා මට අතාරින්න ලෝබයි. ඒ නිසා ආදරය විටෙක ලෝභ කමක්ද වෙයි. මේ සියල්ල මිශ‍්‍ර කරගත් ආදරවන්තයින් පෝයදාට පන්සලට යයි. ප‍්‍රාර්ථනා කරයි. ඉල්ලීම් කරයි. ඒ තමන් ආදරය කළද ඒ ආදරය පිළිබ`ද තමන්ට විශ්වාසයක් නැති වීමයි.
 
වර්තමාන ආදරයේ දුරකථන සවාදය හරිම ජනපි‍්‍රයයි. දැන් කපල් සිම් වැඩිපුර අළෙවි වෙයි. ඒවාට විවිධ වට්ටම්ද ලබා දෙයි. ආදරයද අළෙවි වෙයි. දවසට වැඩිපුරම කාලයක් තම පෙව්මතා හෝ පෙම්වතිය සම`ග දුරකථනයේ එල්ලී සිටියද දෙදෙනාට දෙදෙනාම සැකසහිතය. ඒ නිසා බොහෝ අය ළ`ගසිටින යහලූවාගේ හ`ඩ දුරකථනයෙන් අසයි. ? නින්දට යන්නේද උදැසන අවධි වන්නේද පෙම්වතා පෙම්වතිය සමගයි. ඒවා කොතරම් සුන්දර වුවද මේ අතර ඇසෙන රංඩු හරිම අප‍්‍රසන්නය. ආදරවන්තයා හෝ ආදරවන්තිය සම`ග කතා කරන මොවුන් මුහුණු පොතෙන් වෙනත් අයෙකුට පෙම් කරයි. මේ ඒ ආදර කතාවල හැටිය.
 
තවත් පිරිසක් විවාහය දක්වා යාමට ආලය කරයි. නමුත් ගෙදරින් අකමැතිවීම නිසා සියල්ල නතර කරන්නට සිදු වේ. සමහරු මෙය ඉවසයි. සමහරු තමාගේ හෝ වෙනත් අයෙකුගේ ජීවිතයෙන් පළිගනිමින් එය ඉවසයි. තවත් පිරිසක් තමාගේම ජීවිතය නැති කර ගනිමින් එය ඉවසයි. මේවා හරි පුදුමය. එක් අතකින් සමාජය නොවේ ආදරය. ඇත්තටම ආදරය නැතිව අපට ජීවත් වෙන්න බැරිද? ප‍්‍රශ්නය ඔබට භාරයි.
 
දිස්නා ගමගේ

පොඩි හාමුදුරුවො අද හවසත් යූ ජී සී වැඩියා අම්මේ............


සරසවියේ පොඩි හාමුදුරුවෝ
 
”පොඩි හාමුදුරුවො අද හවසත් වෙල් එළියට වැඩියා අම්මේ.....” මේ ගී පදය අද වෙනස් අතකට හැරවෙමින් පවතී. ඒ වෙනුවට පොඩි හාමුදුරුවො අද හවසත් යූ ජී සී වැඩියා අම්මේ යයි කියන්නට අපේ දිව නැමෙන්නේය. භික්ෂුව යනු ගිහියෙකුට වඩා වෙනස් ආකාරයට ගැටලුවක් නිරාකරණය කරගත හැකි පිරිසකි. ඒ තුළ ඉවසීම, දයාව, කරුණාව ආදී වූ බුදු ගුණ පිරී පවතී. ගිහියන් බොහෝ විට භික්ෂූන් වහන්සේ නමක් පැහැදිලි කරන කවරක් වුවද ඉතා සාවදානව අසා සිටියි. එහෙත් වර්තමානය වන විට භික්ෂුවට සවන් නොදී පහරපිට පහර එල්ල කරන්නට තරම් සමාජය වෙනස්වී ඇත. මෙලෙස අටුවා ටීකා සපයමින් මේ කතා කරන්නට යන්නේ වර්තමාන සරසවි භික්ෂුව මුහුණ දී ඇති අර්බුධ සම්බන්ධයෙන්ය. මේ වන විට කැලණිය, ජයවර්ධනපුර සහ රුහුණ යන විශ්වවිද්‍යාල දින ගණනාවක් තිස්සේ අඛණ්ඩ සත්‍යග‍්‍රහයක නිරත වේ. ලිපිය ලියන මොහොත වන විට එයට දින  49 ක් ගතවී ඇත. ඔවුන් මේ අරගල කරනුයේ දානයක් වළදා, පොතක් පතක් කියවාගෙන, දේශනයකට ගොස් සිටින්නට නොහැකි කම නිසාදෝ යන්න බොහෝ අයගේ ප‍්‍රශ්නයට තුඩුදී ඇත. එහෙත් සරසවි භික්ෂුව මේ හ`ඩ නගනුයේ විශ්වවිද්‍යාල තුළ භික්ෂු කප්පාදුවට එරෙහිවය. උන්වහන්සේලා න`ගන ඇතැම් තර්ක වනුයේ  භික්ෂුව යනු අනාගත ශාසන අභිවෘද්ධියේ කො`දුනාරටිය නම් විශ්වවිද්‍යාල වලින් භික්ෂුන් වැඩි පිරිසකට අධ්‍යාපන වරම් හිමිකරදිය යුතු බවයි. වර්තමාන අධ්‍යාපන බලධාරීන් මේ සම්බන්ධයෙන් මුණිවත රැුකීම භික්ෂුව සම්බන්ධයෙන් අවධානය අඩුකිරීමක්ද යන්න ගැටලූවකි.
 
කුඩා කළ සිටම තම දෙමාපියන්ගෙන් වෙන්ව පන්සලකට වී ලොකු හාමුදුරුවන්ගේ ගුරුහරුකම් මත අධ්‍යපනය ලබන කුඩා හිමිවරුන්ට අපි පස`ග පිහිටුවා නමස්කාර කරන්නෙමු. එහෙත් සරසවි භික්ෂුව සම්බන්ධයෙන් මේ තත්ත්වය ගිලිහී යමින් පවතී. ඇතැමුන් න`ගන චෝදනාව වන්නේ සරසවි භික්ෂුව තමන්ට නොහොබිනා කටයුතු සිදු කරන බවයි. ඇතැම් විට භික්ෂුන් වහන්සේනමක් පැවිදි දිවියට පැමිණෙනුයේ විවිධ හේතු සාධක නිසාය. ඒ කවරක් වුවද පැවිදි දිවිය තුළ උන්වහන්සේලා හුුරු කරනුයේ අල්පේච්ජ ජීවිතයකටය. ධාර්මික ජීවිතයකටය. මේ හුරුව සරසවි භික්ෂුවටද එලෙසම පවතී. සරසවි අධ්‍යාපනය තුළ මහා පණ්ඩිතයෙකු වීමට උන්වහනසේලා සිහින දකිති.
 
නිවාඩුවක් ලන්වූ විගස තම ලොකු හාමුදුරුවන් වහන්සේ බැහැ දකින්නට යන ශිෂ්‍ය භික්ෂුන් වහන්සේලා අපි දැක ඇත්තෙමු. එහෙත් මේ වනවිට ලොකු හාමුදරුවන් බැහැදකින්නට යන ඒ අවස්ථාව කවුරුන් හෝ උදුරාගෙන ඇත. දානයකට වඩින්නට වේලාවක් නැත. ඊට හේතුද ගණනාවක් ඇත. පළමු තන්හිලා තම අධ්‍යාපන අයිතිය වෙනුවෙන් සටන් කරන්නට සිදුවීම කණගාටුදායකය. වෙනදා  තම නේවාසිකගාරයේ ගිමන් හරින උන්වහන්සේලාට දැන් මහපාරේ අට්ටාලයකට වී පැසසුම් මෙන්ම ගැරහුම් ලබන්නටද සිදුවී ඇත. අටලෝ දහම තුළ ප‍්‍රගුණ කරන බොහෝ කාරණා වර්තමාන සරසවි භික්ෂුව  ඕනෑවටත් වඩා වැඩියෙන් ප‍්‍රගුණ කරමින් සිටිති.
 
තම අයතීන් වෙනුවෙන් වගකිවයුත්තන් දැනුම්වත් කරන්නට පාගමනක් යන උන්වහනසේලාට දානයට ලැබෙන්නේ ක`දුලූ ගෑස්ය. අතුරුපස වනුයේ බැටන් පොලූ පහරවල්ය. පිරිකරවල් ලෙස තවත් බොහෝ දේ උන්වහන්සේලා සතු වන්නේය. කාලයක් පුංචිහාමුදුරුවන් වහන්සේ වූ උන්වහනසේලා සකස්කඩය, ධම්මපදය, පිරුවාණ පොත් වහන්සේ කටපාඩම් දෙන්නට ගොස් ලොකු හාමුදුරුවන්ගෙන් කුටි කන්නට ඇත. ඒ ධර්ම විනය මනාලෙස ප‍්‍රගුණ කරවන්නට උන්වහන්සේ ගත් නිර්ලෝභී ප‍්‍රයත්නයන්ය. එහෙත් අයිතීන් ඉල්ලමින් සටන් කරන්නට යන සරසවි භික්ෂුවට පහර පිට පහර එල්ල කරනුයේ සදාචාරය සුරකින්නට උත්සාහ දරණ සමාජයකය. ඒ පහරවල් වි`ද දරා ගැනීමට ධර්මය උන්වහනසේලා ප‍්‍රගුණ කර ඇත.
 
භික්ෂුව වනාහී උන්වහන්සේට අවශ්‍ය සෑම දෙයක්ම ඉල්ලීමකින් තොරව හිමිවන පිරිසකි. එබැවින් භික්ෂූන්ගේ ඉල්ලීම් ඉතාමත් අල්පය. සරසවි භික්ෂුව සම්බන්ධයෙන් මේ අර්බුධය පවතින්නේ අධ්‍යාපන අයිතින් දිනා ගැනීම සම්බන්ධයෙන් පමණි. උන්වහන්සේලා මෙලෙස හ`ඩනගා වෙනත් කිසිවක් ඉල්ලන්නේ නැත. කුඩා අවධියේ ගිහි දරුවෙකුට හිමිවන වරප‍්‍රසාද බොහෝමයකින් ඈත් වුණු පුංචි හාමුදුරුවරුන් පන්සලේ මිදුල අමදිමින්, ආවතේව කටයුතු සිදු කරමින් අධ්‍යාපනය ලබන්නට විය. ඒ අතරද උන්වහනසේලා විවිධ දුෂ්කරතාවලට මුහුණදුන් අවස්ථා නැතුවා නොවේ. පාසලට වඩා පහසුකම් අඩු පිරිවෙන් අධ්‍යාපනය තුළ උන්වහන්සේලා මනාව අකුරු කරන්නට ඇත. උසස් පෙළ හදාරණ අවධියේ ගිහි සිසුවෙකු මෙන් නොව දානයට වඩින්නට, පංතිවලට සහභාගිවන්නට මෙන්ම ගමේ පිරිත් ගෙදරට, මළ ගෙදර පානශුකූලෙට යාමද උන්වහන්සේලාට අනිවාර්ය විය. මේ සියලූ කටයුතු පුර්ණය කරමින් උන්වහනසේලා සරසවි වරම් හිමිකර ගනී.
 
පාලි, සංස්කෘති, බෞද්ධ දර්ශනය මෙන්ම බුද්ධ ධර්මය යනු වෙළෙද ලෝකය තුළ අඩු වාණිජ වටිනාකමක් හිමි විෂයන්ය. එසේ වුවද බෞද්ධ දර්ශනය ඉදිරියට පවත්වාගෙන යන්නට සරසවි භික්ෂූන් වහන්සේලා එවැනි විෂයකරුණු අනිවාර්ය ලෙසම උගත යුතු වෙයි. සාරධර්ම පිරි සමාජයක් නිර්මාණය  කිරීමට බෞද්ධ භික්ෂුව සෘජුව ස්ව මැදිහත්වීම ලබාදිය යුතු වේ. එවන් කාරණා වලදී විශ්වවිද්‍යාල වලට භික්ෂුන් බ`දවා ගැනීම සම්බන්ධයෙන් පෙර තිබූ  ප‍්‍රමාණයන් අඩු කරමින් කප්පාදු කරන්නට බලධාරීන් උත්සාහ ගනිද්දී ඒ වෙනුවෙන් වැඩිහිටි ශිෂ්‍ය භික්ෂුන් වහන්සේලා අරගල කිරීම වරදක්ද යන්න උගත් සමාජයන් මෙනෙහි කළ යුතුවන්නේය.
සරසවි භික්ෂුන් වහන්සේලා සම්බන්ධයෙන් විශ්වවිද්‍යාල සිදුකරමින් යන මෙවන් කප්පාදු කිරීම් නිසා ඉදිරියේදී සරසවි වලින් එළියට පැමිණෙන භික්ෂුන් වහන්සේලාගේ ප‍්‍රමාණය අඩුවීම කිසිවෙකුටත් වැළැක්විය හැකි කාරණයක් නොවේ.

සටහන කේ ජී දිස්නා කුමාරි
        කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය

Friday, July 3, 2015

මෙන්න මෙහෙමයි වෙසක් විකුණන්නේ...හොදට බලන්න....

වෙසක් අළෙවිය
 
පින්බර වෙසක් මංගල්‍යය යෙදී ඇත්තේ බුදුන් වහන්සේගේ තෙම`ගුල සිහිපත් කිරීමටයි. මහින්දාගමනයෙන් පසුව මෙකී ආගමික කාරණා සංස්කෘතික උළෙලක් බවට පරිවර්තනය වන්නට ඇත. ඒ නිසා පසු කාලය වන විට අලංකාරවත් උත්සව විලාසයෙන් වෙසක් සමරන්නට විය. මෙවන් කාරණා හමුවේ බුදු දහම දර්ශනයක් ලෙස කොතෙක් ආරක්ෂා වී ඇත්ද යන්න ප‍්‍රශ්නකාරී වෙයි. බුදු දහමේ බොහෝ කරුණු කාරණා අපට උගන්වන සත්‍ය වනුයේ අනිත්‍යතාවයයි. එහෙත් වර්තමාන වෙසක් සැමරීම තුළ අනිත්‍යතාවය යනු කුමක්ද යන්න නැවත සාකච්ඡුාවට ලක් කළ යුතුය.
 
දාර්ශනික චින්තාවට අනුව වෙසක් කූඩු නිර්මාණය කිරීම, දන්සැල් දීම, තොරන් ගැසීම, භක්ති ගීත සංදර්ශන පැවැත්වීම ආදී වු කි‍්‍රයාකාරකම්හි අපේක්ෂිත බලාපොරොත්තුව වනුයේ සාමුහිකත්වය ඇති කිරීම, නිර්මාණශීලිත්වය වර්ධනය කිරීම මෙන්ම ජීවිතයේ ඇති විනාෂවීයන ස්වභාවය පෙන්වීමයි. එහෙත් වෙසක් කූඩුවක් වෙළෙදපෙලෙන් මිලදීගෙන නිවස සරසන වත්මන් සමාජයක මේවා සුරක්ෂිත නොවේ. නිවසේ වැඩිහිටියන්, කුඩා ළමුන් මේ සියල්ලම එකට එකතුවී වෙසක් කූඩුවක් නිර්මාණය කිරීම සැබෑ වෙස`ගක අර්ථයයි. ඉතා අලංකාරවත් ලෙස කූඩුවක් නර්මාණය කරන ඔවුන් එකිනෙකා අතර සොම්නස හුවමාරු කර ගනී. සැණෙකින් නිවස අලංකාර කරන මෙම කූඩුව තවත් නොබෝ වේලාවකින් කෑලි කැඞී විනාශ වී යයි. මෙය වූ කලී බුදු දහම තුළ අපේක්ෂිත අරමුණයි. එසේ නොවී වෙළෙදපොලෙන් මිලදී ගනු ලබන වෙසක් කූඩුවක් තුළින් මුලින් කී සතුට හෝ ජීවිතයේ විනාශ වී යන ස්වභාවය හැ`ගවීම දුෂ්කරය. අද ලෝකය තුළ මුදල් මත සියල්ලක්ම තීරණය වී අවසන්ය. ඒ නිසාම වෙසක් උදාවන විට වැඩිහිටියන් මුදල්වලට දරුවාගේ සාමුහිකත්වය මෙන්ම නිර්මාණශීලිත්වයද උදුරාගෙන ඇත. මෙය එක් අතකින් වෙළෙදපෙල බොරුවට ජනතාව හසුවන අවස්ථාවක්ද වෙයි. වාණිජ පරාමාර්ථ උදෙසා කි‍්‍රයාකරන එවන් රැුවටිලිකාරයන්ගේ කි‍්‍රයාවලට ජනතාව හසුවීම නිසා වෙසක් යන්න අළෙවිකරණ උපක‍්‍රමයක් බවට අද පත්ව ඇත. එපමණක් නොව ව්‍යාපාරික ආයතනයන්හි තවත් එක් ප‍්‍රචාරණ උපක‍්‍රමයක් බවට වෙසක් කූඩුව පත්ව ඇත. තම ආයතනයේ නාමය පාරිභෝගිකයා වෙත සන්නිවේදනය කිරීමට වෙසක් කූඩුව උපකාරී කරගන්නා ව්‍යාපාරික ආයතන විශාලය. වෙසක් කූඩුව දුටු පමණ අපට සන්නිවේදනය වන්නේ අදාළ ආයතනික නාමයන්ය. දිවයිනේ ප‍්‍රසිද්ධ ව්‍යාපාරික මෙන්ම මූල්‍ය ගනුදෙනුකාර ආයතන මෙම කි‍්‍රයාව සිදුකරනුයේ එය සෑබෑ වෙසක්ය යන අර්ථය දීමට මෙන්ය.
 
වෙසක් කූඩු පමණක් නොව දන්සැල් සම්බන්ධයෙන්ද ඇත්තේ මෙවැනි කතිකාවත්ය. අතීතයේ දන්සැල් දීම සිදුව ඇත්තේ මුදල් හිමි ධනවතුන් විසිනි. ඔවුන් තම මුදල් වලින් දුගී ම`ගී යාචකයන්ට මෙලෙස දන්සැල් ලබා දී ඇත. එහිදී ඔවුන් තුළ පැවතියේ පිරිසිදු දානමය කටයුත්තක් සිදු කිරීමයි. එහෙත් වර්තමානයේ දන්සැල් දෙන මෙන්ම දන්සැල් වලින් අනුභව කරන අය තුළ පවතින මානසිකත්ව වෙනස් මුහුණුවරක් ගනී. දැන් දැන් දන්සල් දෙන්නේ හො`ද හො`ද විදියටය. සිම්පත් ලබාදීම ඒ අතර හරි ලස්සනය. දුරකථන සමාගම් තම අළෙවිය වැඩි කර ගැනීමට යොදන උපක‍්‍රම බොහෝ වෙති. ඒ අතර වෙසක් පෝය නිමිති කර ගනිමින් එස් එම් එස් යවා පහනක් දැල්වීමට ඉඩ වෙන්කර ගැනීම හා ප‍්‍රාර්ථනාවක් කිරීමට පහසුකම් සැළසීම සම්බන්ධයෙන් අපට ප‍්‍රශ්න පවතී. ඒ මේ අළෙවි වන්නේ බුදු දහම නොවේද යන්නයි. බොහෝ විට දන්සලක් දීම සිදු කරනුයේ ප‍්‍රචාරණය වැඩි කර ගැනීමටය. නැතහොත් ප‍්‍රදේශයේ සිටින තවත් පිරිසකට තමන්ගේ බලපුලූවන්කාරකම ප‍්‍රදර්ශනය කිරීමටය. තමන් සංවිධානය කරන දන්සලට වෙනත් අයෙකු අනුග‍්‍රහය දැක්වීමට පැමිණි පසු එය නිහතමානීව භාරගන්නා අය අප අතර නොවේ. ඒවා ප‍්‍රතික්ෂේප කරන අය අප අතර බහුල වේ. එවන් තත්ත්වයන් හමුවේ බුදු දහමේ අපේක්ෂිත පරාමාර්ථය ඉටු නොවේ. වර්තමානයේ පෞද්ගලික පන්ති කේ‍්‍රෂ්ත‍්‍රය තූලද මේවා කූට උපක‍්‍රම ලෙස සිදු වෙමින් පවතී. ඒවා හුදෙක්ම ප‍්‍රචාරණය උදෙසා මිස පොදුජන සුබසිද්ධිය උදෙසා නොවේ. ශබ්ද විකාශන යන්ත‍්‍ර කන් පැළෙන තරමට දමන දන්සැල් වල උදවිය බුද දහම තුළ එන පරිසර හිතකාමිත්වය කෙරෙහි දක්වා ඇති දායකත්වය පිළිබ`දව නැවත මෙනෙහි කළ යුතුය. දන්සැල් වලින් අනුභව කරන උදවියටද කිවයුතු යමක් ඇත. අල්පේච්ජතාවය බුද දහමේ අනුමතය. එහෙත් වසර ගණනක් එකදිගට නොකාසිටියා සේ දන්සැල් පෝලිෙමි සිටින උදවිය දකින විට සිතට කළකිරීමක්ද ඇති වේ. දන්සැල් නිර්මාණය කලේ ඔබ වෙනුවෙන් බව පිළිගනිමු. එහෙත් එක් දන්සලකින් බඩ පැලෙන්නට කා තවත් දන්සලක පෝලිමේ රැු`දී සිටීම තෘෂ්ණාභරිත බව ප‍්‍රකට කරන්නකි. එමෙන්ම එහිදී සිදු කරන වංචාද අසීමිතය. පිටිපස්සේ සිටින පුද්ගලයා අනෙකාගෙ මුදල් පසුම්බියමෙන්ම ජංගම දුරකථනය සොරා ගැනීමට දරණ උත්සාහය, අනෙකාට ලිංගික අතවරයක් කරන්නට දරණ උත්සාය අපේ වචනයට අනුව
කැතම කැතය. බුද්ධවචනටය අනුව පාපී කි‍්‍රයාවකි. මෙලෙස ඇස නොගැටුණු තවත් දන්සැල් ජාවාරම් බොහෝ වෙයි.
වෙසක් පෝය යනු වෙනදාට සිල් නොගන්නා බොහෝ අය සිල් ගන්නා පොහෝ දිනයකි. සිල් ගැනීමට තෝරා ගන්නා ස්ථානයන්ද වෙනස්ය. ඇතැම් උදවිය තම ගමේ හෝ අසල්වැසි පන්සලට නොගොස් බොහෝ දුර බැහැර පන්සල් තෝරා ගැනීම සිරිතකි. මේ අනුව අපට පැහැදිලි වන එක් කාරණයක් ඇත. එනම් වර්තමානයේ පන්සල් වලටද විවිධ වටිනාකම් එකතු කර ඇති බවයි. ඒ එහි ඇති බෞද්ධ ධර්මීය අගයක් නිසා නොව ඊට ලබා දී ඇති විවිධ වාණිජමය වටිනාකම් නිසාය. මේ වන විට මාධ්‍ය ආයතනද මේ තත්ත්වයට පත්වී ඇත. තම මාධ්‍ය ග‍්‍රාහකයාට අළෙවි කර ගැනීමේ උපක‍්‍රමයක් ලෙස වෙසක් පෝය යොදා ගනී. එහිදී උසස් යයි කියාගත් පිරිසක් ගැවසෙන ස්ථනයක් මාධ්‍ය ආවරණය ස`දහා යොදා ගනී. එමෙන්ම තම සහෝදරයයි කියාගත් අනෙකුත් මාධ්‍ය ආයතන සම`ග තර`ගකාරීව කටයුතුකළ හැකි විහාරයක් තෝරා ගැනීම සුලබ කරුණකි.
 
මේ අනුව මේ සියල්ලටම වාණිජමය වටිනාකම් එකතුකර අවසන්ය. ඒවායේ සැබෑ මුහුණුවර කිසිදු ස්ථානයකින් දැකගත නොහැකිය. මෙලෙස සිල් සමාදන් වීමට යන බොහෝ උදවිය ඉඩක් ලැබුණු විගස කතා කරනුයේ වෙනකෙක් හෝ වෙනත් කාරණයක් පිළිබ`දවය. එමෙන්ම සිල් තුළ ප‍්‍රගුණ කරන්නට උත්සාහ දරණ සිල්පද පිළිබ`දව කිසිදු දැනුමකිත් තොරව මෙන් ඔවුන් හැසිරීම කණුගාටුදායකය. සිල් සහ විලාසිතා අතර සම්බන්ධය කවරාකාරද යන්නත් විමසුමට ලක් කළ යුතුය. සිල් සමාදන්වන බොහෝ උදවිය සියලූ විලාසිතාවෙන් සැරසීමට අමතක නොකරයි. පන්සලට ගොස් මලක් පූජා කරන සැදැහැවතුන් තවත් නිමේෂයකින් අවබෝධ කර ගන්නා සත්‍යයක් ඇත. එනම් මල් පරවී යනවා මෙන් ජීවිතයද විනාශ වී යන බවයි. එහෙත් මේ ප‍්‍රායෝගික සත්‍යයන් අද වෙසක් තුළ නොමැත.
 
මේ සියල්ල අනවබෝධයෙන් පිළිපදින සමාජයක සැබෑවටම වෙසක් යනු කුමක්ද යන්න ප‍්‍රශ්න කළහොත් එයට සාර්ථක පිළිතුරක් ලබාදිය හැකි අය අතලොස්සකි. මේ නිසා මෙවන් අවිද්‍යා කටයුතු වලින් ජනතාව ඈත් කර වෙසෙ`ගහි සැබෑ අර්ථය විවරණය කළ යුතුය. එසේ නොවන්නට මේ සියල්ලම ඉදිරියේදී විකෘතියක් බවට පත්වීමට ඇති ඉඩ අසීමිතය.
 
සටහන කේ ජී දිස්නා කුමාරි 
කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය

Thursday, June 25, 2015

බල්ලෝ මරලා හම්බකරන සල්ලි එපා නේද?......



දන්නවද යුලින් ගැන උත්සවයක්ද? නගරයක්ද?

යුලින් කියන්නේ දකුණු චීනයේ ශාන්සි  පළාතේ තියෙන නගරයක්. මේ නගරයේ වාර්ෂිකව පැවැත්වෙන උත්සවයකුත් යුලින් කියලා හදුන්වනවා. දන්නවාද මේ උත්සවය සමරන  විදිය. බලුමස් ආහාරයට ගන්න තමයි මේ උත්සවය තියන්නේ. මෙය පවත්වන්නේ සෑම අවුරුද්දකම ජුනි මාසයේ. මෙවර ජුනි 21 සහ 22 යුලින්වල මේ උත්සවය සුපුරුදු පරිදි පැවැත්වුණා. ජුනි මස 21වනදාට එළඹෙන ග්‍රීෂ්ම සෘතු සූර්ය නිවෘත දිනයේදී මේ වදියට බලු මස් ආහාරයට ගැනීමේ උත්සවය චාරිත්‍රයක් විදියට ආරම්භ වුණා. මේ උත්සවයේ ආරම්භය 1990 දී වූණා කියලයි ආරංචි වෙන්නේ. වැඩිපුරම මේ විදියට බලු මස් ආහරයට ගන්නේ වැඩිමහල් පුද්ගලයන්ලු. ප්‍රධානම හේතුව ශරීරයේ උෂ්ණත්වය ඉහළින් පවතාවාගෙන යනඑක. සීත කාලයට සුනඛ මස් ඉතා හොද ආහරයක් බව යුලින් වැසියන් විශ්වාස කරනවා. ඇතැම් විට විවිධ රෝගයන්ට වෛද්‍යවරුන්ද සුනඛ මස් නිර්දේශ කරනවා.

වාර්ෂිකව සංවිධානය කරන මේ උත්සවයට බලු මස් හොයාගන්නේ නිවෙස්වල ඇති කරන බල්ලන් හොරකම් කරලා. වීදිවල ඉන්න බල්ලන් අල්ලල කූඩු කරලා. එහෙමත් නැත්නම් තැරැව්කරැවන් මාර්ගෙන්. සත්ත්ව හිංසනය පිටු දැකීමේ ක්‍රියාකාරීන් පවසන්නේ මේවිදියට බල්ලන් 10000ක් විතර එක් දිනකට ඝාතනය කරනවා කියලයි. මේ සම්බන්ධයෙන් වසර 4ක් කරනලද පර්යේෂණයකට අනුව රාජ්‍ය නොව සංවිධාන වාර්තා කරන්නේ වසරකට සුනඛයින් මිනියන 10ක් ඝාතනය වෙනවා කියලා. මේ උත්සවය දිනයට යුලින්වල වීදි දෙපස මැරූ බල්ලන් වගේම හම ගසනලද බල්ලන්ද දක්නට ලැබීම සුලභ දර්ශනයක්.

 


විවිධ ආකාරවලින් පිසින ලද සුනඛ මස් යුලින් වැසියෝ ආහාරයට ගන්නේ නිකම්ම නෙවෙයි. ලිචී කියන පළතුරෙන් වගේම ධාන්‍ය වර්ගවලින් පෙරූ සැරම සැර මත්පැන් එක්ක තමයි ඔවුන් මේවා භුකිති විදින්නේ. විදුලි සැර වද්දවා සුනඛයින් මරණ මොවුන් පසුව පුලුස්සා හමඉවත්කර ආහාරයට යොදා ගන්නවා.

මේ විදියට බල්ලෝ මරන එක කොහාම උණත් හොද වැඩක් නෙවෙයි. අනික බල්ලො මරලා උත්සවයක් කරන එක. අපේ රටේනම් මේකට හොද කතාවක් තියෙනවා. බල්ලො මරලා හම්බකරන සල්ලි එපා කියලනේ බැඩිහිටියෝ කියන්නේ. මේ හිංසනයට විරුද්ධව චීනය වගේම තවත් රටවල සත්ත්ව හිංසනය පිටුදැකීමේ ව්‍යාපාර කටයුතු කරනවා. #stopyulin 2015 යන හෑෂ්ටැග් එකෙනුත් විරෝධය එල්ල වෙන්නේ මේ හිංසනයටයි. සත්ත්ව හිංසනය පිටුදකින්න විවිධ පුද්ගලයෝ මීට එරෙහිව හඩ නැගුවද එය තවමත් නතර වෙලා නැහැ. මේ චාරිත්‍රයට විරුද්ධව චීනයේ බොහෝ ප්‍රදේශවලින් විරෝධතා එල්ල වෙමින් පවතිනවා. චීනයේ සමහරු මෙම චාරිත්‍රය පිටුදැකීමට එරෙහි වන ලෙස විවිධ රටවලින් ඉල්ලීම් ද කරලා තියෙනවා. මීට අමතරව සත්ත්ව හිංසනයට විරුද්ධ සංවිධාන මේවන විට යුවාන් 7000ක් පමණ වැයකරලා මරන්න ඉදපු  සුනඛයින් 100ක් නිදහස් කරලා තියෙනවා.

ඇත්තටම සුනඛයා තමයි මිනිසාගේ ආරම්භයේ ඉදන්ම ලගින් හිටියා සත්ත්වයා. ගෘහස්ථය ඇතුලේ හොද මිත්‍රෙයක් වුණා. ඉතිං ඒ නිසා සුනඛයින් මරණ එක හොදනෑ තමයි නේද?......

දිස්නා ගමගේ
කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලය
ජනසන්නිවේදන අධ්‍යයන අංශය